کد مطلب:30517 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا خداوند كه نامحدود است، موجودي محدود مانند انسان را ميآفريند؟

خداوند واجد همه كمالات است و هيچ كمبودي ندارد. لازمه كمالش، فيّاض و جواد بودن است و فيض نرساندن فياض نشانه بخل او است. خداوندي كه ميتواند جهاني بيافريند كه انسانهاي كامل همچون علي(ع) و فاطمه(ع) و حسن(ع) و حسين(ع) در آن پديد آيند، اگر چنين نميكرد، بدون شك محكوم به بخل بود. خداوند به هر موجودي كه قابليت وجود داشته است، لباس وجود پوشانده است، چه آن موجودي مادي باشد و چه غير مادي، هر چند محدود باشد. يكي از موجوداتي كه شايستگي و قابليت وجود داشت، انسان بود. خداوند انسان را براي بهره برداري صحيح از مواهب و امكانات هستي براي رسيدن به كمال مطلوب آفريد.

همه موجودات هستي غير از خداوند، محدودند و عقلاً امكان ندارد موجود مخلوق و آفريدهاي، نامحدود باشد، زيرا هر مخلوقي به خالق خودش محدود ميشود؛ بنابراين سوال اين كه چرا خداوند موجود محدود آفريد، معنايش آن خواهد بود كه چرا خداوند اصلاً موجودي آفريده و خالق ميباشد.

با توجه به نكات فوق روشن ميشود كه محدود بودن مخلوقات مانند انسان و غير آن، به قابليت وجودي مخلوقات بر ميگردد، به خالقيت خالق.

فيض وجود خالق، مطلق و نامحدود است، امّا ماهيّت مخلوق (خواه مادي يا غير مادي) به اقتضاي وجودش، محدود است و هر موجودي به اندازه ظرف وجود خود از فيض الهي (كه وجود و اصل هستي از جمله آن است) بهرهمند ميشود.